آتنا دائمی، زندانی سیاسی محبوس در زندان لاکان رشت، ششمین سال حبس را در شرایطی سپری کرد که همچنان از حق مرخصی محروم مانده است.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، آتنا دائمی زندانی سیاسی که اواخر اسفند ماه ۱۳۹۹، از زندان اوین به زندان لاکان رشت تبعید شده بود، در حالی امروز دوشنبه ۱۴ تیرماه ۱۴۰۰، هفتمین سال دوران محکومیت حبس را آغاز کرده که با وجود شرایط بحرانی گسترش کرونا و شرایط نامناسب جسمانی کماکان از حق مرخصی محروم شده است.
حسین دائمی پدر
این زندانی سیاسی با انتشار مطلبی در صفحه شخصی با اعلام اینکه آتنا دائمی، ششمین سال حبس را با پشت سر گذاشته است، نوشت: شش سال از بهترین دوران زندگی و جوانی دخترم توسط جمهوری اسلامی گرفته شد، شش سالی که با همه شکنجه های روحی روانی از تهدید به قتل، توهین و تهمت تا سلول های انفردی طولانی، تبعید به زندان لاکان رشت، فقط و فقط به خاطر اعتراض به حق و حقوق مردم و حق آزادی بیان، آزادی عقیده و مخالفت با اعدام، حق برابری در حالیکه اعتراض حق طبیعی همه مردر هست.آقای دائمی در ادامه با اشاره به اینکه دو سال دیگر از مدت زمان محکومیت دخترش باقی مانده افزوده است: متاسفانه آتنای من شرایط جسمانی خوبی نداره، آتنا به دلیل شرایط ویروس کرونا هیچ معالجه ای روش صورت نگرفته آتنا همچنان مشکل بی حسی دست، پا و صورت رو داره و رتاسفانه با شیوع موج پنجم و ششم کرونا نگرانی ما بیشتر شده و مهمتر از همه اینها مسیر طولانی رو که باید برای دیدن و آتنای عزیزم طی کنیم.
حسین دائمی، پیشتر نیز در روز شنبه ۲۸ فروردین ماه ۱۴۰۰، با انتشار مطلبی در صفحه شخصی ضمن اشاره به اینکه به ملاقات کابینی دخترش در زندان لاکان رشت رفته اند، در خصوص وضعیت ویروس کرونا در زندان و عدم اعطای مرخصی به این زندانی سیاسی ابراز نگرانی کرده بود.
پدر آتنا دائمی در خصوص وضعیت دخترش نوشته بود: «امروز بیست هشتم فروردین زندان لاکان رشت ملاقات کابینی ، یک ما از انتقال آتنای من به زندان لاکان رشت گذشته ومن با همراه مادر آتنا در گیلان هستیم و همچنان نگران از وضعیت موجود در زندان از بابت ویروس کرونا ،در حالیکه تمام مسیولین از وضعیت بد کشور صحبت میکنند ولی هیچ چارهای برای مردم و مخصوصاً زندانیا اندیشیده نشده، دراین شرایط اضطراری کشور (آزادی ) یامرخصی طولانی مدت حق همه زندانیها هست تا بتوانند از خطر ویروس کرونا درامان باشند.»
آتنا دائمی، از سال ۱۳۹۵ در زندان به سر می برد و در سالهایی که دوران محکومیت حبس را تحمل کرده به بیماریهای متعددی دچار شده است؛ دوربینی، بیحسی دست و پا، سرگیجه، عفونت مجاری ادراری، عفونت کلیه و اخیراً غدهای در سینه اما همچنان از حق درمان و استفاده از مرخصی محروم مانده است.
پیشتر مادر آتنا دائمی، معصومه نعمتی با انتشار پستی در اینستاگرام، ویدئویی منتشر کرده بود که پدر آتنا دائمی در آن از وضعیت نامساعد جسمانی دخترش و احضارش به دادگاه و عدم موافقت با مرخصی وی در شرایط بحرانی شیوع کرونا در زندان خبر داده بود.
آتنا دائمی فعال مدنی زندانی، روز سهشنبه ۲۶ اسفندماه ۱۳۹۹، از زندان اوین به زندان لاکان رشت تبعید شده است.
بر اساس گزارش دریافتی، انتقال خانم دائمی ظهر روز سهشنبه ۲۶ اسفندماه ۱۳۹۹، با دستبند و پابند از زندان اوین به زندان لاکان رشت صورت گرفته است.
این فعال مدنی زندانی از شب سهشنبه ۲۶ اسفندماه ۱۳۹۹، به زندان لاکان رشت تبعید شده و تا این لحظه از حق تماس تلفنی و دسترسی به لوازم شخصی محروم بوده است.
پیشتر در اوایل اسفند ماه سال جاری، درخواست اعاده دادرسی پرونده جدید آتنا دائمی که در زندان اوین برای وی گشوده و از بابت آن توسط دادگاه انقلاب تهران به ۲ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده است، از سوی دیوان عالی کشور رد شده بود.
آتنا دائمی، کنشگر مدنی، روز یکشنبه ۱۸ خردادماه ۱۳۹۹، در ارتباط با پرونده جدیدی که در زندان برای وی گشوده شد، توسط شعبه ۲ بازپرسی دادسرای اوین به ریاست قاضی حاجی مرادی مورد تفهیم اتهام قرار گرفته بود.
اتهام انتسابی علیه خانم دائمی، «اخلال در نظم زندان از طریق سر دادن شعار علیه جمهوری اسلامی» عنوان شده بود.
این فعال مدنی از بابت پرونده جدید از سوی شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب تهران به ۲ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.
آتنا دائمی در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ماه۱۳۹۴، توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریایست قاضی مقیسه از بابت اتهام های «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام» و «توهین به رهبری» به ۱۴ سال حبس محکوم شد.
حکم وی توسط دادگاه تجدیدنظر به ۷ سال حبس تقلیل یافت که با اعمال ماده ۱۳۴ در نهایت ۵ سال آن قابل اجرا بود.
این فعال مدنی زندانی که از سال ۱۳۹۵ دوران محکومیت ۵ ساله خود را در زندان اوین طی میکرد، تیرماه ۱۳۹۸، نیز در پرونده سازی دیگری به ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری محکوم شد که ۲۵ ماه حبس از آن قابل اجرا است.
آتنا دائمی متولد هفتم فروردین ۱۳۶۷ و زاده تهران به دلیل دفاع از حقوق زنان و کودکان ۲۹ مهرماه ۱۳۹۳ بازداشت شد.
او ۸۶ روز در سلول انفرادی بند دو الف تحت بازجویی بهسر برد.
خانم دائمی در تاریخ ۲۸ دیماه ۱۳۹۳ پس از پایان بازجوییها به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
آتنا دائمی روز دوشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۴ و پس از ۱۶ ماه بازداشت موقت با سپردن وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی از زندان آزاد شد.
او پس از صدور حکم از سوی دادگاه تجدیدنظر، در آذر ۹۵ با هجوم ماموران امنیتی به منزل پدریاش، مجددا بازداشت شد.
او به دلیل فعالیتهایش با اتهام های زیادی مواجه شد.
فعالیتهایی از قبیل شرکت در تجمع در دفاع و حمایت از کودکان کوبانی و شنگال و حضور در تجمعاتی علیه احکام اعدام مانند تجمع اعتراضی برای اعدام ریحانه جباری و مخالفت با صدور احکام اعدام و حتی برگزاری کلاسهای آموزشی نقاشی یا نمایشگاههای نقاشی برای کودکان کار و خیابان، نیز جزو فعالیتهای او به شمار میرفت.
اتهام های این فعال مدنی، اجتماع و تبانی بر ضد نظام برای تجمع کوبانی و تجمعاتی برای اعدام مانند تجمع اعتراضی برای اعدام ریحانه جباری و…، تبلیغ علیه نظام، مخالفت با حجاب اجباری و مخالفت با اعدام، اختفای ادله جرم برای رهایی متهم علی نوری عنوان شدهبود.
یکی دیگر از اتهام های خانم دائمی توهین به رهبری و مقدسات به دلیل گوش دادن به آهنگهای شاهین نجفی و به دلیل علاقه شخصیاش به ترانههای شاهین نجفی بود که در بخشی از اتهامات انتصابی از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی «مقیسه» به وی ابلاغ شدهبود.
آتنا دائمی همینطور در فیسبوک خود مطالبی انتقادی مینوشت. صفحه فیسبوک او بعدتر توسط نهادهای امنیتی با یافتن رمز عبور مسدود شد.
این زندانی پس از چندین بار به تعویق افتادن جلسه دادگاه نهایتا در تاریخ ٢٣ اسفندماه ٩٣، در دادگاهی به ریاست قاضی مقیسه، قاضی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران با حضور وکیل خود و دیگر متهمین این پرونده مورد محاکمه قرار گرفت.
وی به دلیل فعالیت های مدنی مسالمت آمیز، به اتهام «تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، توهین به رهبری، توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی و اختفای ادله جرم» به ۱۴ سال زندان محکوم شد.
این حکم در دادگاه تجدید نظر و با اعمال ماده ۱۳۴ به اشد مجازات یعنی ۵ سال حبس تعزیری کاهش یافت.
نگارش؛ شتاو معزی
source https://zanan.bashariyat.org/?p=44530
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر