۱۹.۴.۰۰

با پایان ایام مرخصی؛ رضوانه احمدخانبیگی به زندان اوین بازگشت

امروز پنجشنبه ۱۷ تیرماه، رضوانه احمدخانبیگی، فعال مدنی، با پایان ایام مرخصی به زندان اوین بازگشت. خانم احمدخانبیگی در تاریخ ۲ تیرماه، از زندان اوین به مرخصی استعلاجی اعزام شده بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز پنجشنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۰، رضوانه احمدخانبیگی، فعال مدنی، با پایان ایام مرخصی به زندان اوین بازگشت.

خانم احمدخانبیگی در تاریخ ۲ تیرماه، از زندان اوین به مرخصی استعلاجی اعزام شده بود. به گفته یک منبع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی، وی به بیماری صرع و تشنج مبتلا است و اعزام او به مرخصی جهت اقدامات درمانی صورت گرفت. علیرغم سپری شدن ۲۳ ماه از مدت محکومیت ۵ ساله او و همچنین ارائه اسناد پزشکی، با آزادی مشروط وی موافقت نشده است.
رضوانه احمدخانبیگی پیش از این نیز در تاریخ ۲۹ مرداد ۹۹، از زندان اوین به مرخصی اعزام و مورخ ۳ شهریورماه همان سال به زندان بازگشت.

خانم احمدخانبیگی در تاریخ ۲۷ آبان ماه ۹۸ در جریان اعتراضات سراسری آبان ماه توسط نیروهای امنیتی در منزل خود در تهران بازداشت و به یکی از بازداشتگاه ‌های اطلاعات سپاه در تهران منتقل شد. وی نهایتا روز پنج‌شنبه ۲۱ آذرماه ۹۸ با پایان مراحل بازجویی از بازداشتگاه این نهاد امنیتی به بند زنان زندان اوین منتقل شد. او بهمن‌ماه ۹۸ توسط شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمدرضا عموزاد به تحمل ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد.

این حکم نهایتا توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران عینا تائید شد و با استناد ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۵ سال حبس تعزیری در خصوص او قابل اجرا خواهد بود.

خانم احمدخانبیگی پیش از آن در پرونده‌ای دیگر، در تاریخ ۲۶ دیماه ۹۷، در ارتباط با شعارنویسی در خیابان بازداشت و نهایتا توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری از بابت اتهام “اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام” به ۴ سال و ۵ ماه حبس تعزیری محکوم شد. وی در تاریخ ۱۱ اسفندماه ۹۷، با تودیع قرار وثیقه ۱۵۰ میلیون تومانی، به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد شد. این حکم مدتی بعد در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد. پس از تجمیع احکام صادره، از بابت هر دو پرونده ۵ سال زندان در خصوص او قابل اجرا است.



source https://zanan.bashariyat.org/?p=44610

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر