خودش را «تونی» معرفی می‌کرد؛ در چشمانش غم آوارگی از وطن دیده می‌شد. از مسیحیان دمشق بود و به استانبول آمده بود تا از آنجا به اروپا مهاجرت کند. یکی از فرزندانش را هم در میانه راه از دست داده بود. او جمهوری اسلامی ایران را یکی از مقصران آوارگی خود و بسیاری از هموطنانش می‌دانست.
این تنها یکی از تجربیات نویسنده این گزارش در مواجه با اقلیت‌های دینی سوریه است. در سالیان اخیر، با دخالت کشورهایی نظیر ایران در جنگ داخلی سوریه بسیاری از مسیحیان، دروزی‌ها، یهودیان و ایزدی‌ها به کشورهای دیگر مهاجرت کرده‌اند.
هم‌اکنون شمار جمعیت اقلیت‌های دینی در سوریه رو به کاهش است و بسیاری از مراکز دینی آنها یا توسط گروه‌های بنیادگرای اسلامی نظیر داعش تخریب شده، یا به دلیل مهاجرت گسترده پیروان آن بسته شده است. حضور سپاه قدس به نمایندگی از ایران نیز نقش مهمی در سرنوشت این کشور داشته است.
همچنان که در ادامه نیز به این موضوع اشاره خواهد شد، رواج شیعه‌گری در سوریه یکی از ترفندهای جمهوری اسلامی ایران برای دست یافتن به مقاصد سیاسی خود بوده است.
سوریه، چندین سال است که جولانگاه جنگ‌طلبان کشورهای دیگر شده. در آتش این جنگ اما، اقلیت‌های دینی بیشتر از همه سوخته‌اند. کشوری که هم‌اکنون این میزان از پیروان ادیان گوناگون را به گریختن از سایه جنگ راهبری کرده، زمانی یکی از مهم‌ترین کشورهای خاورمیانه برای سکونت اقلیت‌های دینی بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر